Een keer in de twee jaar wordt de architectuurbiënnale in Venetië georganiseerd. Naast dit unieke event kent de regio prachtige ontwerpen vanaf de late Middeleeuwen. Het is een lang gekoesterde wens van Job om een reisgroep naar de unieke ontwerpen van Andrea Palladio te nemen. En wij dachten 1+1+1+ nog veel meer zijn topredenen om een mooie reis te organiseren. Vanaf 30 mei tot en met 5 juni reisden wij met een groep door de Veneto van Vicenza, via Mantua naar Venetië. Een reisverslag van een prachtige reis.

Vicenza

Na een vroege ochtend, soepele vlucht en bustransfer van het Venetiaanse vliegveld Marco Polo naar ons hotel in Vicenza, was het 's middags tijd om de stad te verkennen. Het hotel was gelegen aan de rand van de stad en de route leidde ons via het voetbalstadion, de bruggen over de Bacchiglione en de Fiume Retrone naar het centrum van de stad. Hier was er ruimte voor een hapje en drankje naast de Basilica Palladiana. Vervolgens konden wij het Teatro Olimpico bezoeken, een ongeplande verrassing tijdens de reis. Het bijzondere theaterontwerp van Palladio en Scamozzi mochten wij bekijken met een lichtshow. Na dit bezoek wandelden wij door de stad langs de verschillende paleizen van Palladio en een enkele van Scamozzi. En 's avonds eten bij de pizzeria natuurlijk.

Palladiaanse villa's

Vandaag bezochten wij twee Palladiaanse villa's. We begonnen met een privébezoek aan villa Rotonda. Een bijzonder ontwerp van Palladio, gebaseerd op het concept van centraalbouw. Alles is opgezet vanuit een centraal middelpunt. Elke gevel is hetzelfde en dankzij het prachtige weer, de rust op het terrein en de tijd die wij voor ons bezoek hadden, daalde een serene sfeer op ons neer. De bijzondere fresco's in het huis gaven een prachtig beeld van het Venetiaanse Maniërisme. Binnen kon Job toelichting geven op het ontwerp en hoe de fresco's ontworpen waren als versterking van de architectuur. Helaas is een bezoek als deze altijd te kort en vertrokken wij naar onze tweede villa.
Dankzij onze chauffeur en de ruime reistijd tussen beide villa's, konden wij lunchen in Castelfranco. Een kleine stad met een ommuurde vierkante kern. Een tweede geluk was ons bezoek aan het oude theater, dat speciaal, ongepland, voor ons open ging. Dit theater was vroeger de ruimte waar artsen hun opleiding kregen en het theater was de snijzaal. Dat verklaarde de grote vensters en de logès in de hoeken van het podium die juist naar het publiek waren gericht. Want waar het publiek nu zit, stond vroeger de snijtafel.
Na de lunch op pad naar Villa Barbaro Maser. Ook deze villa was ontworpen door Andrea Palladio. Binnen vragen de fresco's van Veronese de volledige aandacht. Ook deze villa ligt hoger in het landschap en geeft een prachtig uitzicht over de landerijen. Wij zaten in het voorseizoen en dat maakte dat wij de enige bezoekers waren aan dit huis. Job kon hier extra toelichting geven op de schilderingen en de indeling van het huis. Buiten de villa lag de familiekapel, ook ontworpen door Palladio. Deze mochten wij alleen van buiten bezichtigen.
De chauffeur stelde voor om op de terugreis nog even te stoppen bij Asolo, een klein bergstadje dat vooral beroemd is geworden door het kasteel van de koningin Cornaro, koningin van Cyprus. Het schattige stadje met smalle straatjes, overdekte stoepen, prachtige kunst- en antiekwinkels en het kasteel boven aan de weg vormde opnieuw een leuke verrassing.
Na ons eten in Vicenza voegde Ralph zich bij de groep. Hij had daarvoor een reis begeleid in Puglia.

Mantua en de maniëristische paleizen

Dit is pas de derde dag terwijl wij al zoveel hebben gezien. Deze dag stond opnieuw vol met nieuw indrukken. Koffers ingepakt, uitgecheckt en in de bus op weg naar Venetië via een volle dag in Mantua. Allereerst stond Palazzo del Tè op ons programma. Een maniëristisch buitenverblijf van de hertogen van Mantua. Een bijzonder ontwerp van Giulio Romano die zowel het architectonische ontwerp én de decoraties heeft ontworpen (en deels zelf geschilderd). De Zaal met de Reuzen, de vele paarden, de schelpengrot, alles was prachtig. En omdat er muziekrepetities werden gehouden in het paleis, werd ons bezoek opnieuw voorzien van een extraatje.

Vervolgens wandelden wij naar de stad. Hier bezochten wij eerst het Museo della Città om vervolgens met voor Job even wat zoekwerk, de Tempio Leon Batista Alberti, of de kerk van San Sebastiano. Dit centraalbouw ontwerp van Alberti is een van de weinig uitgevoerde ontwerpen van deze beroemde architect en schrijver. Met onze lunch hadden wij het geluk om recht tegenover de Sant'Andrea te zitten, het tweede ontwerp van Alberti.
Na de lunch stond het hertogelijke paleis in de stad op ons programma. Groot dekt de lading niet. Het paleis en alle zalen, tuinen, gangen en pleinen, er kwam geen einde aan. En de een was nog mooier dan de ander. Tijd te kort bleek uiteindelijk. Maar de bus stond te wachten om ons naar Venetië te rijden. Met een file onderweg kwamen wij eindelijk aan in Venetië om met de boot naar ons hotel te varen via het Kanaal van Giudecca. 's Avonds zaten wij samen aan het diner op het Lido. Vol met vele indrukken.

Venetië

Een halve dag een stadswandeling door Venetië werd uiteindelijk bijna de hele stad. Job wilde ons zoveel laten zien, dat dit niet in de ochtend paste. Van de Santa Maria dei Frari naar Rialto, het Portugese paviljoen nabij de Accademia, het Piazza San Marco om uiteindelijk ook naar San Giorgio Maggiore te varen. Veel varen, veel lopen en veel zien! Venetië is en blijft een unieke stad.

Architectuurbiënnale, dag 1

Op onze vijfde dag staat het eerste deel van de architectuurbiënnale centraal. We bezochten deze dag de Giardini, waar Job ons rondleidde door het centrale paviljoen met de expositie van Lesley Lokko. Daarna bezochten wij ook de vele landenpaviljoens. Rond drie uur was het begeleide programma afgerond. Ieder mocht zijn eigen weg kiezen. Ongeveer 10 deelnemers gingen samen met Ralph langs de paviljoens die zij nog niet gezien hadden. De onderwerpen die werden aangedragen bleven boeien. Voorstellen voor klimaatoplossingen, andere materialen, sociale ontwerpen, hergebruik, ieder land presenteerde nieuwe ideeën en vergezichten. Job bereidde zich ondertussen voor op de tweede dag op de biënnale, wat opnieuw een vol programma beloofde.

Architectuurbiënnale, dag 2

In de Giardini waren het de landenpaviljoens die alle aandacht opeisten, hier op de Arsenale, het tweede deel van de architectuurbiënnale, was het de centrale expositie van Lesley Lokko die alle aandacht verdiende. Het gebouw was ingericht met de opstelling van de kunstbiënnale van voorgaande jaar. Op die manier wilde Lokko zorgen dat ook zij klimaatbewuste keuzes bleef maken. Daardoor ontstonden in de hal meerdere plekken van rust, waar je even een moment had van bezinning. Kunst, toegepaste vormgeving en architectuur wisselden elkaar af en versterkten het verhaal van Lokko. We moeten werken naar inclusieve gebouwen en een klimaatneutrale manier van bouwen. Met de gepresenteerde ideeën en uitgevoerde ontwerpen wordt dit idee vormgegeven. Veel inhoud, belangrijke thema's en een vol programma. 's Middags is voor een deel van de groep het hoofd vol en is het tijd voor Venetië zelf. Ongeveer de helft van onze reisgroep gaat door om zoveel mogelijk te zien. Het is veel en ongelooflijk interessant wat hier wordt gepresenteerd.

's Avonds at iedereen mee tijdens ons diner op het Lido. Een mooie laatste avond van onze reis.

Op onze laatste dag had iedereen een vrije ochtend. Tijd om zelf Venetië nog een keer te bezoeken of om even te ontspannen aan het strand. 's Middags een laatste vaartocht met de boot langs de stad, dwars door het eiland Murano om uiteindelijk aan te meren bij het vliegveld. Het moment voor een definitief afscheid is gekomen.