Dat hedendaagse kunst een sector overstijgend karakter heeft, blijkt weer uit de kunstenaarspresentatie op de Biënnale van Venetië en tijdens de Documenta 14 in Kassel. Niet alleen de traditionele kunstvormen komen hier aanbod, ook de performance kunst trekt de dans en theaterwereld steeds meer in de beeldende kunstkringen. De aanwezigheid van werken van Anna Halprin (geb. 1920) op beide kunstmanifestaties is hier een logisch gevolg van. Dat zij de boodschap van beide exposities al jaren uitdraagt, geeft haar aanwezigheid een extra dimensie aan deze Europese kunstevenementen.
In de praktijk zorgt het werk van Anna Halprin dat in de kunst de cirkel rond is. In 1937 ontmoette zij de meeste van de originele leden van Bauhaus bij de Harvard Universiteit in de VS. Deze groep kunstenaars kwamen uit een dynamische kunstwereld waarin dans, muziek, theater, literatuur, performance, architectuur en beeldende kunst elkaar vonden in de avant garde kringen van Duitsland en Frankrijk. Halprin pakte deze dynamiek op, en organiseerde workshops met een brede schakering van deelnemers uit alle kunstsectoren. Onder het thema ‘Instant Theater’ ontstonden nieuwe vormen van danscreatie, waarbij de uitvoerders directe invloed hebben op de dans en de beweging.
Met deze workshops kwam zij in 1968 tot het formaliseren van haar werkmethode tot RSVP: Resources, Scoring (arrangeren), Valuaction (een evaluatie van het werk op basis van waarden/values) en Performance. Haar werkmethode zorgde dat elke groep met wie zij samenwerkte, haar eigenheid in haar dansen kwijt kan. Zo zette zij een multiraciale dansgroep op in 1965 als reactie op de Watts opstanden in Los Angeles en ontwikkelde zij dansen voor homo-emancipatie, erkenning van HIV- en kankerpatiënten en senioren.
Door haar openheid om de verschillende kunstvormen, makers en uitvoerders met elkaar te verbinden en elkaar te laten inspireren, heeft zij een bijzondere plek verworven in de kunstwereld. Voor het grote publiek niet verder zichtbaar dan in de danswereld, krijgt zij nu een positie binnen de sector van beeldende kunstenaars. Daarmee komt net als aan het begin van de 20ste eeuw, dans weer als een volwaardige kunstvorm terug bij de beeldende kunst.
Met haar Planetary Dance is zij opgenomen in de Biënnale expositie Viva Arte Viva van Christine Macel. Met deze dans verschuift het publiek van toeschouwer naar een waarnemende betrokkenen tot een fysiek deelnemende bijdrager. Dit werk smelt Halprin’s devotie voor alledaagse beweging, natuur, participatie, sociale zorgen en gemeenschap met elkaar samen. Daarmee een bijzondere bijdrage aan de Biënnale van Venetië, waarin de vele kunstenaars de politieke en sociale spanningen verbeelden, terwijl Halpin een mogelijke oplossing biedt. Mogelijk ook een oplossing voor de vraagstukken die bij de Documenta worden gepresenteerd.
Anna Halprin is op 100-jarige leeftijd op 24 mei 2021 overleden.